Rekolekcje dla doradców życia rodzinnego diecezji włocławskiej w Grąblinie koło Lichenia

Opublikowano: 10 lipca 2018 r.

Doroczne spotkanie doradców życia rodzinnego diecezji włocławskiej odbyło się w dniach 8-10 czerwca 2018 r. w Grąblinie k. Lichenia.  Spotkania te mają charakter rekolekcji, a jednocześnie stwarzają okazję pogłębienia wiedzy teologicznej i wymiany doświadczeń z pracy w parafialnych poradniach życia rodzinnego.

Tematem tegorocznych spotkań było błogosławieństwo Boże w małżeństwie i rodzinie, płynące z łaski sakramentalnej. To dzięki pomocy Boga i Jego bezkresnej miłości małżeństwo może powstać, trwać i czynić postępy na drodze do świętości. Łaska ta jest konieczna także, by małżonkowie umieli przyjąć i wychować w wierze potomstwo, czyli wypełnić zadanie, którego podjęli się składając przyrzeczenia małżeńskie. Małżeństwo jest przymierzem miłości, a nie kontraktem. Miłość potrzebuje tej prawdy, bo tylko dzięki niej może przetrwać i pozostać mocna; inaczej podlega zmienności uczuć i nie wytrzymuje próby czasu, nie stanowi dla małżonków wsparcia na drodze do życia wielkiego i pełnego. Bez prawdy nie da się zbudować prawdziwej więzi, wyzwalającej z egoizmu.

Wykłady teologiczne natomiast, prowadzone przez ks. Krzysztofa Młotka z diecezji katowickiej, poświęcone były ważności i godności sakramentu małżeństwa. Ksiądz rekolekcjonista omawiał źródła małżeństwa w porządku natury,  jako zamierzonego przez Boga w akcie stwórczym, oraz wyniesienie tego związku do godności sakramentu. Aby małżeństwo mogło zostać ważnie zawarte, konieczne jest stwierdzenie braku przeszkód wynikających z prawa naturalnego, a ujętych w kodeksie prawa kanonicznego. Właściwe rozumienie tych przeszkód zostało omówione w oparciu o  wystąpienia papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka do Roty Rzymskiej, czyli papieskiego sądu małżeńskiego – najwyższej instancji w tych kwestiach. Na tej podstawie wykładowca ukazał jedność i ciągłość doktryny u kolejnych papieży, wskazując jednocześnie oryginalność nauczania każdego z nich.

Szczególnym uzupełnieniem rekolekcyjnych przeżyć była obecność pani Benedykty Perzanowskiej, wychowawczyni i nauczycielki wielu doradczyń parafialnych. Pani Perzanowska, dr teologii, osobiście znała Teresę Strzembosz – prekursorkę katolickiego poradnictwa rodzinnego w Polsce. Dopuszczająca przerywanie ciąży ustawa z 1956 r. stała się dla Teresy wezwaniem do ratowania życia dzieci nienarodzonych i zabezpieczenia godziwych warunków do ich przyjścia na świat. Zadania, jakie pełnić miało duszpasterstwo rodzin, to dokształcanie religijne i  zawodowo-etyczne oraz przygotowanie do konkretnego działania w zakresie poradnictwa, publikacji i działalności naukowej. W 1965 roku powołano Komisję Episkopatu Duszpasterstwa Rodzin i rozpoczęło się budowanie struktur poradnictwa rodzinnego i duszpasterstwa rodzin w diecezjach. W naszej diecezji dzieło to prowadziła właśnie pani Benedykta, która poświęciła tej pracy 36 lat.

Umocnieni wspólną modlitwą w gościnnym kościółku sióstr anuncjatek, uczestnicy grąblińskiego spotkania wyrazili wdzięczność organizatorom rekolekcji, czyli diecezjalnym: duszpasterzowi, ks. Arturowi Krzyżanowskiemu, i doradczyni, p. Małgorzacie Bojarskiej. Podziękowali także ks. Krzysztofowi za ogrom przekazanej wiedzy.

Iwona Tomczak

Zdjęcia – Amelia Siuda-Koszela