22 marca – O postawę miłości obrońców życia do protagonistów kultury śmierci.

Patron dnia: bł. kard. Stefan Wyszyński

Postawa kard. Stefana Wyszyńskiego wobec kościelnych adwersarzy i politycznych oponentów jest dla obrońców życia wzorem prowadzenia dialogu z protagonistami środowiska aborcyjnego i eutanatycznego. Prymas Tysiąclecia nie dążył w żadnej ze spraw społecznych i eklezjalnych do eskalacji konfliktów lub zawarcia kompromisów naruszających wymogi prawdy i sprawiedliwości, ale kierował się powinnością wypracowania słusznego porozumienia, budującego solidarność społeczną, respektującego prawa osoby i kształtującego zdrowe relacje państwo – Kościół. W sprawach fundamentalnych prezentował nieugięte stanowisko, wyznaczając nieprzekraczalne granice. Równocześnie wymagał od współpracowników, aby w jego obecności nie czyniono niestosownych uwag i ocen osób walczących z nim i odbierających mu dobre imię. Konsekwentnie domagał się od swojego otoczenia szacunku dla działaczy partyjnych, kapłanów i świeckich współpracujących ze Służbą Bezpieczeństwa. Nie pozwalał traktować ich jako przeciwników, za takich sam również ich nie uważał. Chciał w nich widzieć braci, Polaków, bardzo często ochrzczonych, obdarzonych godnością dziecka Bożego. Poddawał ocenie działania, nigdy zaś osoby. Na agresywny przekaz nie odpowiadał przemocą.

Pragnąc wcielić nauczanie Soboru Watykańskiego II w codzienne relacje eklezjalne i społeczne, prymas Wyszyński opracował program Społecznej Krucjaty Miłości. Dziesięć zasad Krucjaty jest spójną propozycją pryncypiów etosu katolickiego obrońcy życia. Środowiska pro-life mogą przyjąć zasady Krucjaty za swój własny dekalog, wyrażający normę personalistyczną i ewangeliczne przykazanie miłości w precyzyjnych i jasnych wskazaniach: 1. Szanuj każdego człowieka, bo Chrystus w nim żyje. Bądź wrażliwy na drugiego człowieka, twojego brata (siostrę); 2. Myśl dobrze o wszystkich – nie myśl źle o nikim. Staraj się nawet w najgorszym znaleźć coś dobrego; 3. Mów zawsze życzliwie o drugich – nie mów źle o bliźnich. Napraw krzywdę wyrządzoną słowem. Nie czyń rozdźwięku między ludźmi; 4. Rozmawiaj z każdym językiem miłości. Nie podnoś głosu. Nie przeklinaj. Nie rób przykrości. Nie wyciskaj łez. Uspokajaj i okazuj dobroć; 5. Przebaczaj wszystko wszystkim. Nie chowaj w sercu urazy. Zawsze pierwszy wyciągnij rękę do zgody; 6. Działaj zawsze na korzyść bliźniego. Czyń dobrze każdemu, jakbyś pragnął, aby Tobie tak czyniono. Nie myśl o tym, co Tobie jest kto winien, ale co Ty jesteś winien innym; 7. Czynnie współczuj w cierpieniu. Chętnie spiesz z pociechą, radą, pomocą, sercem; 8. Pracuj rzetelnie, bo z owoców twej pracy korzystają inni, jak Ty korzystasz z pracy drugich; 9. Włącz się w społeczną pomoc bliźnim. Otwórz się ku ubogim i chorym. Użyczaj ze swego. Staraj się dostrzec potrzebujących wokół siebie; 10. Módl się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół.

W świetle tych zasad obrońca życia nie posługuje się drastycznym przekazem i argumentem siły. Szacunek dla drugiego, rzetelna ocena etyczna i merytoryczny dialog są jego siłą i znakiem rozpoznawczym. Postawa Prymasa Tysiąclecia i program Społecznej Krucjaty Miłości, stanowiący kodeks etyczny życia społecznego, powinny określać etos katolickiego obrońcy życia we wszystkich aspektach jego zaangażowania, szczególnie zaś w relacjach z aktywistami środowiska aborcyjnego i działaczami pro-life prezentującymi odmienne przekonania na temat dopuszczalnych metod i środków działania.

Z Listu pasterskiego prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego do Ludu Bożego archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej na Wielki Post 1967 r.

Unikajcie wojny słów z otoczeniem. Nie płaćcie złym słowem za każde słowo, nie podnoście głosu na nikogo. Czuwajcie nad waszymi myślami, uczuciami i głośnymi osądami. O nikim źle nie myślcie, o nikim źle nie mówcie. Chrońcie się nieprzyjaznych myśli i porywczych sądów. Starajcie się wiele wyrozumieć i wiele ludziom przebaczyć. „Nie dajcie się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężajcie” (Rz 12,21). Owszem, starajcie się w każdym ludzkim życiu dopatrzeć się jakiegoś dobra i umiejcie to uwydatnić. (…) Nawet na odcinku stosunków politycznych, gdzie różnice poglądów najłatwiej doprowadzają do sporów i namiętności, zachowajcie spokój, umiar i opanowanie. Macie prawo i obowiązek wypowiadać z całą swobodą swoje sądy, oceny i krytyki. Dopiero wtedy dawalibyście dowód nieufności do tych, co sprawują władzę, gdybyście lękliwie milczeli. Skoro otwarcie mówicie, co Was boli, wypełniacie obowiązek obywatelski. Ale i tutaj zachowujcie chrześcijański umiar i ducha pokoju, pamiętając o tym, że łatwiej jest stawiać wymagania, niż je słusznie zaspakajać. Wszystkim, którzy uważają się za waszych nieprzyjaciół, zapłaćcie modlitwą i dobrym uczynkiem.

Kard. Stefan Wyszyński – ur. 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli nad Bugiem. W czasie powstania warszawskiego był kapelanem zgrupowania Armii Krajowej „Kampinos”. W latach 1946–1948 pełnił posługę biskupa lubelskiego, a w latach 1948–1981 prymasa Polski, metropolity warszawskiego i gnieźnieńskiego. Od 1953 r. kardynał prezbiter. Internowany przez władze PRL w latach 1953–1956. Jest autorem Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Opracował i przeprowadził program Wielkiej Nowenny przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski. Zainicjował powstanie memoriału biskupów polskich do biskupów niemieckich w sprawie pojednania po II wojnie światowej. Był uczestnikiem Soboru Watykańskiego II. Zmarł 28 maja 1981 r. Został beatyfikowany 12 września 2021r.

Modlitwa św. Jana Pawła II z encykliki Evangelium vitae oraz Litania do Świętej Rodziny (str. 17–18)

https://pro-life.pl/