Cytując Humane Vitae na temat miłości wiemy, że „Jest to przede wszystkim miłość na wskroś ludzka, a więc zarazem zmysłowa i duchowa” to znaczy, że dusza wyraża się przez zmysły, a ducha poruszają doświadczenia przeżyć zmysłowych. Taniec jest właśnie taką formą wyrażenia się duszy i ma wiele wspólnych elementów z
małżeństwem – każdy krok ma znaczenie! W budowaniu harmonii w małżeństwie tak jak w tańcu, potrzebna jest wiedza, umiejętność (kochać trzeba się nauczyć), wiara i systematyczna, cierpliwa praca. Nie uda się zbudować szczęśliwego związku bez wspomnianych elementów. Ponadto taniec może być dla małżonków świetną formą wspólnego spędzania czasu, dającą ogromną przyjemność. Taniec także uczy bliskości fizycznej, która jest niezbędna w przeżywaniu aktu małżeńskiego. Choć taniec towarzyski jest tu punktem ciężkości (codziennie 1,5 h treningu) to jednak celem nie jest nauka tańca, a opanowanie takich umiejętności jak:

• współdziałanie: jedno prowadzi, a drugie musi się poddać
• cierpliwość: co z tego, że ja umiem/wiem więcej, a małżonek nie nadąża – „zatańczyć” możemy tylko razem
• pokorę: nie potrafię, potrzebuję pomocy
• zaufanie: nie mogę o wszystkim decydować może współmałżonek zrobi to lepiej
• pielęgnowanie bliskości fizycznej: która kształtuje moje pozytywne myślenie o współmałżonku
• radowania się: ze wspólnego bycia ze sobą, które gromadzi w pamięci przyjemne momenty po które sięgamy w trudnych momentach w małżeństwie
• organizowanie wspólnych zainteresowań
• jedności we wszystkich aspektach życia małżeńskiego
• spędzania wspólnego czasu