Dwanaście propozycji do realizacji wraz z rodzinami założeń adhortacji „Amoris Laetitia”

Opublikowano: 20 marca 2021 r.

Poniższe dwanaście propozycji to tylko niektóre sposoby zaangażowania się w duszpasterstwo rodzin w świetle adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Każda diecezja jest proszona o uwzględnienie tych, które uzna za możliwe do zrealizowania lub wdrożenia na poziomie lokalnym, zgodnie z własnymi warunkami i potrzebami. 

1. Wzmocnić duszpasterskie programy przygotowania do małżeństwa nowymi itinerariami katechumenalnymi na poziomie diecezjalnym i parafialnym (por. AL 205-222), aby zaoferować dalsze, bliższe i bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa, jak również towarzyszenie młodym małżonkom w pierwszych latach ich małżeństwa. Odpowiedzialność ta jest szczególnie powierzona parom małżeńskim, które wraz z duszpasterzami stają się towarzyszami podróży dla narzeczonych i osób rozpoczynających życie małżeńskie.

 2. Wspomagać posługę towarzyszenia małżeństwom poprzez spotkania formacyjne i czas poświęcony na modlitwę i rozwój duchowy, aby małżonkowie mogli uświadomić sobie dar i łaskę sakramentu małżeństwa (por. AL 58-nn. 223-230).

 3. Organizować spotkania dla rodziców na temat wychowania dzieci i aktualnych wyzwań, przed którymi stoją (por. AL 172-nn. i 259-290), w odpowiedzi na radę Papieża Franciszka, który zachęca rodziców do próby zrozumienia „ gdzie naprawdę są ich dzieci w swojej wędrówce” (por. AL 261).

 4. Promować spotkania w celu refleksji i dyskusji na temat piękna i wyzwań życia rodzinnego (zob. AL 32-ss i 89-ss), aby zachęcić do uznania społecznej wartości rodziny i tworzenia sieci rodzin i duszpasterzy, którzy poprzez własne dzielenie się i świadectwo mogą towarzyszyć tym, którzy się zmagają z trudnościami

5. Zintensyfikować towarzyszenie parom w kryzysie (por. AL 232 i n.), wspierać i kształtować prężną postawę, która prowadzi do postrzegania trudności jako okazji do wzrastania w miłości i stawania się silniejszymi.

 6. Zaangażować pary małżeńskie w struktury diecezjalne i parafialne duszpasterstwa rodzin (por. AL 86-88) oraz w formację duszpasterzy, seminarzystów i kapłanów, aby mogli owocnie współpracować z rodzinami i sprostali wyzwaniom współczesnego świata (por. AL 202-nn.). W tym celu ważne będzie, aby działać na zasadzie wzajemności między „Kościołem domowym” i Kościołem (AL 200), aby każdy mógł się wzajemnie odkrywać i docenić jako niezastąpiony dar.

 7. Promować powołanie misyjne w rodzinach (por. AL 201, 230 i 324), poprzez tworzenie czasu na formację do ewangelizacji i inicjatyw misyjnych (np. przy okazji przyjęcia sakramentów przez dzieci, podczas przygotowań do małżeństwa, rocznic lub ważnych momentów liturgicznych).

 8. Rozwijać programy duszpasterstwa osób starszych (por. AL 191-193), które starają się przezwyciężyć kulturę „odrzucenia” i obojętność społeczną oraz promować inicjatywy, które budują mosty na różnych etapach życia, zapewniając jednocześnie możliwość osobom starszym, aby odgrywały aktywną rolę w duszpasterstwie.

 9. Zaangażować duszpasterstwo młodzieży w inicjatywy mające na celu refleksję i dyskusję na tematy takie jak rodzina, małżeństwo, czystość, otwartość na życie, korzystanie z mediów społecznościowych, ubóstwo, szacunek dla stworzenia (por. AL 40). Trzeba umieć wzbudzać entuzjazm i wzmacniać zdolność młodych ludzi do pełnego zaangażowania się w obliczu wielkich ideałów i wyzwań, jakie one ze sobą niosą. W tym roku szczególną uwagę należy zwrócić na dzieci, aby przybliżyć im „Rok Rodziny Amoris Laetitia” i proponowane inicjatywy.

10. Promować  przygotowania do X Światowego Spotkania Rodzin poprzez katechezy i kursy formacyjne, które będą towarzyszyć rodzinom w drodze do spotkania z Ojcem Świętym poprzez różne kroki i doświadczenia.

11. Podejmowanie inicjatyw towarzyszenia i rozeznawania wobec zranionych rodzin (por. AL 50 nn., 241-nn. i 291-nn.), aby pomóc im odkryć i realizować misję, jaką mają w rodzinie i we wspólnocie, począwszy od chrztu.

 12. Zorganizować w parafiach i wspólnotach grupy, które podejmą pogłębioną dyskusję na temat „Amoris laetitia”, aby podnieść świadomość różnych konkretnych możliwości duszpasterskich, które pojawiają się w poszczególnych wspólnotach kościelnych (por. AL 199-ss).

Tłumaczenie: Beata Choroszewska/KODR

www.laityfamilylife.va